[♫ 𝕄𝔼𝕃𝕆𝔻𝕚 ♫]

HAYAT Bir Salincaktir.. Resimlerin Görüntülenmesine Izin VerilmiyorResimleri Görebilmek Için Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    veya Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    ya da Linklerin Görülmesine Izin Verilmiyor    Ona dogdUGUMuz andan itibaren bineriz ve sallanmaya / yasamaya baglariz.Küçükken çok hizli sallanamadigimiz için pek bir sey göremeyiz dünyaya dair. Bu yüzden mi yoksa bildigimiz tek sey oldusu için mi bilinmez ama sürekli aglariz. Ellerimiz ilk olarak gözyagini Kesfeder. Sonra ellerimizi Kesfederiz gözlerimizle, sonra ayaklarimizi. Ayaklarimizi Kesfedince daha bir hizli sallanmaya / yasamaya baglariz. Fakat henüz sallanmaya dair pek bir sey bilmedigimizden düsecek gibi oluruz salincaktan kimi zaman. Ama korkmamaliymigiz; düse kalka büyüyecekmigiz çünkü. Bir ara bir de bakariz ki düsmeden daha hizli sallanmayi ögrenmigiz. Çok seviniriz ve hemen incelemeye koyuluruz dünyayi, insanlari. Fakat dünya çok ?agirtir bizi. Zira salincakla ön tarafa dogru gittigimizde, Yesilliklerle bezeli, mavilerle süslü, tertemiz bir dünya ile kasilagirken; arka tarafa dogru gittigimizde ise, ucu bucagi görünmeyen binalarla, zehirli oldusunu sonradan ögrenecegimiz gazlar çikaran arabalarla ve fabrikalarla ve tabii oldukça kirlendigi gözlenen bir dünyayla kasilasiriz. Bir daha arka tarafa dogru sallanmak hiç istemeyiz. Fakat sallanmanin / yasamanin vazgeçilmez kuralidir bu; bir ön tarafa gitmelisiniz, bir arka tarafa. Ama yine de salincasimizin temiz olan dünyaya yada dünyanin temiz yanina dogru kurulmasi ile teselli bulurken, salincaklari kirli tarafa bakan arkadaglarimizi esefle izleriz. Bir yandan da düsünmeden edemeyiz; neden dünyayi da bizim gibi, bir legene koyup da yikamiyorlari diye.. Ancak sonradan anladigimiza göre kirli olan dünya degil, insanlarin yürekleri imis!.. Bunu anlayinca insan oldUGUMuzdan utangriz. Sonra yavas yavas insanlarla iliIki kurmaya baglariz. Önce arkadagligi ögreniriz ve arkadagli hayatin daha zevkli ve anlamli oldusunu fark ederiz. Çünkü beraber sallaniyoruzdur ve birimiz sallanmaktan / yasamaktan yorulunca Diserimiz onun salincagini da sallamaya bagliyor ve böylece de tek bagina sallanirken / yasarken ki yorulup da yere düsme tehlikesi ortadan kalkmis oluyor. Ama bu durum da çok uzun sürmüyor. Çünkü sarkadagi dedigimiz bazi insanlar bizi sallarken öylesine hagin davraniyorlar ki sürekli yere düsüyoruz. Fakat bu düsmeler de pek Diserlerine benzemiyor. Yani Diser düsmelerimiz de sadece dizimiz yada dirsegimiz kanarken, bu tür düsmelerimiz de (Yani arkadag düsürmelerinde) yüregimiz kaniyor!.. Bunu görünce de insanlarla arkadaglik kurmaktan vazgeçiyoruz ve tek bagina sallanmaya/yasamaya devam ediyoruz. Sonra sevmeyi ögreniyoruz; IHANETe usruyoruz. Sonra dostlusu ögreniyoruz; Aldatiliyoruz. Sonra kardegligi ögreniyoruz; bos veriyoruz. Sonra sevdalanmayi ögreniyoruz; Beceremiyoruz. Sonra ümit etmeyi ögreniyoruz; Beceremiyoruz. Sonra gülmeyi ögreniyoruz; Beceremiyoruz. Sonra mutlu olmayi ögreniyoruz; Beceremiyoruz. Sonra korkmayi ögreniyoruz; Korkuyoruz, alabildigines. SonrAg. ?? Sonunda hep korksak ta; hep seviyoruz, hep dost oluyoruz, hep kardegligin o erigilmez tadini bos veriyoruz, hep hayal kuruyoruz, hep sevdalaniyoruz, hep gülüyoruz inadina, hep mutlu olmayi deniyoruz ve hep korkuyoruz. Çünkü bunlari ögrenirken artik salincagi da son hizla sallamaya baglamigiz ve her an düsme tehlikesi geçiriyoruz. Iki yüzlülükleri, yüzsüzlükleri, çikarciliklari, nemelazimciliklari, sevgisizlikleri, kalpsizlikleri gördükçe düsecek gibi oluyoruz ama yinea de iyi seyler de görüyoruz. Mesela umut; insanlar b?kmadan usanmadan, araliksiz umut üretiyorlar. Bunu nasil becerdiklerini bir türlü anlayamiyoruz. Sonra mesela hayal kuruyorlar. Gerçi hayalle karin doymuyor ama yüreklerin doydusu kesin. Bir de sabrediyorlar; öyle ki saislacak derecede ve asirilikta saBirlilar. Biz ise agliyoruz. Bildigimiz ilk sey olan ve nedense sürekli bas vurdUGUMuz bir davranis olan aglamayi bir türlü Birakamadik. Her halde biz de bir tür aglama tiryakiligi bagladi. iste böyle; bir öne bir arkaya sallaniyoruz ve kötü seyleri gördükçe düsecek gibi oluyor, iyilikleri, sevgi Kirsntilarini gördükçe de umutlaniyoruz.

[HiLaL_61]

Emegine saglik.. Gercekden bir hayati satirlara dökmüssün.. severek okudum okudukcada devam okumak isdedim.. süper  :97

[Etiketler:]

Etiketler: